Nie żyje Jan Ptaszyn Wróblewski. Jazzman miał 88 lat. Informację potwierdziła rodzina muzyka. Od 1970 roku prowadził w Programie Trzecim Polskiego Radia cotygodniowy magazyn „Trzy Kwadranse Jazzu”. Jego ostatnie nagranie miało miejsce dzień przed śmiercią artysty – 6 maja 2024 roku. Dzień później zmarł.
„Z przykrością i głębokim bólem informujemy, że Jan Ptaszyn Wróblewski zmarł dziś w Warszawie. Pogrążona w żałobie Rodzina” – przekazali bliscy twórcy na Facebooku.
„Żegnaj Ptaku. Symbolu i legendzie naszego jazzu. Wprowadziłeś nas wszystkich na szlak najlepszej muzyki wyedukowałeś i do końca wspierałeś. Odpoczywaj w niebiańskiej orkiestrze” napisał jeden z użytkowników.
Przeczytaj: Hollywood opłakuje śmierć aktora znanego z „Titanica” i „Władcy Pierścieni”
„Ależ smutek! Oczywiście wielki jazzman, ale dla mnie — najwspanialszy radiowiec, przy jego opowieściach świat się zatrzymywał i chciało się słuchać tylko tego głosu. Perła. Poczucie humoru i luz, z jakimi opowiadał pan Ptaszyn, sprawiały, że „Trzy Kwadranse Jazzu” szybko stały się ulubioną audycją” – wspomina inny z fanów.
Jan Ptaszyn Wróblewski urodził się 27 marca 1936 roku w Kaliszu. Muzyk miał swój styl gry z charakterystyczną barwą saksofonu i mocnym swingowaniem – natychmiast rozpoznawalny. Współpracował z wieloma zespołami i muzykami. Koncertował w kraju i zagranicą, m.in. z Louisem Armstrongiem. Komponował m.in. piosenki i utwory symfoniczne, muzykę filmową, dyrygował.
Jazzman zdobył wiele nagród i wyróżnień. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Był Honorowym Obywatelem Miasta Kalisza, a także Zamościa. Otrzymał także Paszport „Polityki” za 2016 r. jako Kreator Kultury. W tym samym roku dołączył do grona laureatów Nagrody Honorowej Koryfeusz Muzyk i Polskiej. W 2022 r. w uzasadnieniu nominacji do Nagrody Mediów Publicznych w kategorii muzyka kapituła podkreśliła, że Jan Ptaszyn Wróblewski otrzymał ją „za niezwykłą osobowość muzyczną, za bezprecedensową obecność na jazzowej scenie od ponad 60 lat, za kompozycje, które tworzyły i niezmiennie tworzą idiom polskiego jazzu, za budowanie prestiżu polskiego środowiska jazzowego, za 50-letnią działalność pedagogiczną poprzez prowadzenie warsztatów dla młodych jazzmanów, za nieocenioną i niestrudzoną pracę popularyzatorską prowadzoną od 1970 r. w Polskim Radiu, której owocem jest wielopokoleniowa rzesza miłośników jazzu”.